درباره وبلاگ باسلام خدمت شما بازدیدکنندگان گرانقدر. ازاینکه وبلاگ من را برای تحقیق و مقاله های خود انتخاب کرده اید ممنونم. لطفا برای دسترسی راحتر به مطالب به بخش موضوعات مراجعه فرمایید. برای اطلاع اززمان بروز شدن وبلاگ به خبرنامه ان مراجعه فرمایید تا علاوه بر آن مطالبی برای شماارسال گردد که در وبلاگ منتشر نمیشود. لطفا برای بهبود کار ما و امیدوار کردن ما برای ادامه کار نظر ارسال فرمایید. باتشکر-امیررضا قربانی،مدیریت وبلاگ تحقیق ها آرشيو وبلاگ
تحقیق ومقاله هرآنچه می خواهید دو شنبه 13 خرداد 1392برچسب:فضانوردان,کار در فضا,بیماری فضا,ورزشگاه فضایی,لباس فضایی و توپ نجات,حد مجاز پرتوگیری, :: 15:28 :: نويسنده : amirreza ghorbani
دیدکلیآزمایشهایی که فضانوردان انجام میدهند به کشف آنچه در فضا وجود دارد یا تأثیر شرایط فضا بر زمین کمک میکند. از سال 1961 میلادی ، که نخستین سفر فضایی انسان انجام شد، فضانوردان توانستهاند روی ماه راه بروند و در مدار زندگی کنند.
کار در فضاکار در سفینه فضایی شامل نگهداری و تعمیر ابزارها ، آزمایشهای علمی و پرتاب و تعمیر ماهوارهها است. برای آنکه فضانوردی بتوانند با سفینه فضایی پرواز کند، باید دورهی اموزش خلبانهای ارتش را بگذراند. متخصصان سفینههای فضایی مهندسان یا دانشمندانی تراز اول هستند.نیروهای شدیدفضانوردان باید برای شرایط غیر عادی فضا آماده شوند. ابتدا باید آموزش ببینند که چگونه در برابر نیروی گرانش (نیروی شدیدی که هنگام برخاستن سفینه باعث میشود انسان وزن خود را شش برابر وزن معمول احساس کند)، مقاومت کنند. برای عادت کردن به کمبود گرانش در فضا ، فضانوردان در محفظههای بسیار بزرگ آب و هواپیماهای بلند پرواز که احساس بی وزنی را به وجود میآورند، تمرین میکنند.بیماری فضابیش از چهل درصد فضانوردان چند روز اول دچار بیماری فضازدگی میشوند؛ زیرا بی وزنی روی حس تعادل آنها اثر میگذارد. همچنین کمبود گرانش به تدریج گلبولهای قرمز خون فضانوردان را که حامل اکسیژن هستند کاهش میدهد و باعث خستگی میشود.ورزشگاه فضاییممکن است به سبب کمبود گرانش در فضا ، قد فضانوردان تا پنج سانتیمتر بلندتر و قلب ، ماهیچهها و استخوانهای آنها ضعیف شود. این تغییرها را میتوان با برنامه غذایی خاص و انجام دادن تمرینهای ورزشی روزانه و منظم در ورزشگاهی درون سفینه مهار کرد.لباس فضایی و توپ نجاتلباس فضایی ای. ا. یو. فضانورد را هنگامی که خارج از سفینه کار میکند، از تابشها حفظ میکند. توپ نجات مخصوصی را برای جابجایی فضانوردان به سفینهای دیگر ، در مواقع اضطراری طراحی کردهاند.حد مجاز پرتوگیریسفینههای فضایی پیوسته در معرض بیماران ذرههای پرتوزایی هستند که بطور معمول جو زمین جلوی آنها را میگیرد. هر فضانوردی با خود ابزاری دارد که مقدار پرتویی را که در معرض آن است، اندازه میگیرد. حد مجاز پرتوگیری در طول عمر انسان صد راد (واحد تابش) است. این حد مدت زمانی را که یک فضانورد میتواند در فضا به سر برد محدود میکند و مأموریتهای فضایی به مریخ یا سیارههای دور دیگر را که بیش از دو سال به طول میانجامد، به خطر میاندازد. وقتی سفینه در معرض تابش مستقیم خورشید باشد، دما در فضا بین 200- درجه تا بیش از 100 درجه سانتیگراد در نوسان است محفظ دمای پایدار در سفینه فضایی بسیار مهم است و این کار به همان روش دستگاههای تهویهی هوا در ساختمانهای روی کرهی زمین ، انجام میشود. در فضا شب و روز وجود ندارد؛ ولی فضانوردان برای آنکه بدانند چه وقت کار و چه وقت استراحت کنند برنامه روزانه خود را در دورهای زمانی که به اندازه شبانه روز زمین است، تنظیم میکنند. |
||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
تبادل
لینک هوشمند
|
||||||||||||||||||||||||||